Seks voor je plezier is een unieke activiteit. Er is geen ander gevoel op aarde zoals je overgeven aan een ander mens en dat moment voelen waarop je beiden het meest kwetsbaar bent. Het is opwindend, het is onvergelijkbaar en voor veel mensen is het net een medicijn.
Jarenlang was dit genoeg voor mij. De simpele handeling om met iemand in een seksuele hoedanigheid te zijn, bevredigde me genoeg om geen grenzen te verleggen met mijn seksuele partners. Ik had echter altijd deze jeuk in mijn achterhoofd; een kleine duivel op mijn schouder, die na verloop van tijd moeilijker tot zwijgen te brengen was. Ik had verlangens die als een taboe voelden. Ik had kinkken die ik wilde onderzoeken, maar het idee om ze aan iemand te vertellen, laat staan aan mijn partner, leek me ontmoedigend. Wat zouden ze zeggen als ik hen vertelde dat ik op hun kont wilde slaan totdat ze rood en rauw waren? Hoe zouden ze zich voelen als ik hen vertelde dat ik ze pijn wilde doen totdat ze huilden, maar ze daarna in mijn armen hielden en vertelden dat alles in orde was en dat ik gewoon een fantasie uitbeeldde?
Ik kon het niet, en in plaats daarvan hield ik mijn fetisjen opgesloten in de diepste uitsparingen van mijn geest waar ik dacht dat ze erbij hoorden. De enige keer dat ik ze suste was in de privacy van mijn slaapkamer, alleen. De angst om verkeerd begrepen te worden was voor mij een te grote factor om te riskeren. Toen ontmoette ik iemand die mijn kijk op BDSM volledig veranderde.
We begonnen volkomen normaal, maar op een avond zei ze in de hitte van het moment dat ze wilde dat ik haar licht stikte. Ze vroeg me toen om het harder te doen, en als het het punt bereikte waar ik te hard ging, vroeg ze me om te stoppen. Na een paar sessies van dit krachtige rollenspel voelde ik me comfortabel genoeg om haar in vertrouwen te nemen. Ik vertelde haar over mijn verlangens om te slaan, te zwepen, te stikken. Ik vertelde haar dat ik haar op een bed wilde houden terwijl ik instrumenten van marteling over haar rug liet lopen. Ik wilde mijn stempel op haar drukken in de vorm van beten en kneuzingen. Ik wilde een riem om haar nek hangen en haar laten aanbidden als een slaaf.
En ze vertelde me dat dit allemaal goed was.
Mijn kinkken kwamen zelfs veel voor. Miljoenen mensen genieten van dit soort spelen, er zijn maar weinig mensen die erover willen praten.
Onze relatie werd toen iets heel anders. Seks was niet meer alleen maar een daad van plezier, het kreeg de status van iets onverklaarbaars. Onze naakte zielen waren zichtbaar, onze meest verdorven verlangens waarvan we dachten dat we ze alleen konden bereiken. De opluchting die we voelden na een gezamenlijke sessie was het equivalent van tien reguliere orgasmes. Daarna zouden we in elkaars armen liggen met snijwonden en blauwe plekken op ons lichaam, zweet op ons voorhoofd en de mentale high die alleen werd bereikt door drugsmisbruik van klasse A.
Maar ik had geen drugs nodig. Dit was mijn medicijn en dit is het enige medicijn dat ik ooit zou aanbevelen. Door open te zijn met mijn BDSM-kinks, kon ik niet alleen de fysieke vrijlating die ik in mijn jonge jaren had nagestreefd, maar kon ik me ook openstellen als persoon en een gemeenschap vinden (zowel persoonlijk als online op sites zoals bdsmdatingsite.be). Ik was vroeger gereserveerd over mijn verlangens, schaamde me zelfs. Maar open communicatie met een begripvolle partner deed me beseffen dat er niets is om me slecht over te voelen. Dit ben ik. Ik ben geen slecht persoon. Dit zijn eenvoudige fetisjen die, volgens veel mensen, zijn gebaseerd op kinderincidenten. Ik doe niets tegen de wensen van iemand anders in en dat zou ik ook nooit doen. Ik begrijp het verschil tussen BDSM en misbruik. Ik zou die grens nooit overschrijden. Waarom zou ik de echte ik verbergen?
BDSM bleef een bron van fysieke en emotionele verbinding tussen mij en mijn partner, maar ik ontdekte dat ik het kon gebruiken om mezelf te verbeteren. Ik en mijn vorige vriendin zijn helaas van elkaar gescheiden, maar onze ervaringen hebben me geleerd om mezelf open te stellen voor eventuele toekomstige potentiele partners, wat ik sindsdien heb gedaan, en het blijkt dat de meeste van hen bereid zijn mijn wensen te verwennen, op voorwaarde dat we open en eerlijk tegen elkaar.
BDSM gebruiken als seksuele verkenning en om dingen op te fleuren is een ding, maar voor mij werd het al snel een uitlaatklep voor andere delen van mijn leven. Een bepaalde partner waar ik om had gevraagd, was tijdens een buitenseks sessie tot op het punt van pijn gegaan. Daarna keerden we terug naar huis en zij bracht de avond door met huilen in mijn armen. Ik vroeg haar om me alles te vertellen, en ze bekende dat ze de ervaring gebruikte om een traumatisch jeugdincident te verwerken. Ze had geld van haar ouders gestolen en het gebruikt om drugs te kopen die ze vervolgens op hetzelfde gebied gebruikte. Ze had er nog nooit iemand over gezegd, maar ze voelde zich er al twintig jaar schuldig aan. Deze ervaring, meende ze, was de enige die er iets aan deed.
Omgaan met persoonlijke worstelingen is een veelvoorkomende uitlaatklep voor BDSM-fetisjisten, evenals stressvermindering en de krachtdynamiek die gepaard gaat met zowel dominant als onderdanig zijn. Ik heb het voor al deze doeleinden gebruikt en het heeft me een veel beter aangepaste persoon gemaakt, niet alleen in mijn seksuele zelfvertrouwen, maar in elk aspect van mijn leven.
Ik ben nu een aantal jaren betrokken bij de fetisjgemeenschap en ik heb kennis gemaakt met enkele van de meest verbazingwekkende mensen die ik ooit heb ontmoet. De beste dominanten die ik ken, zijn diepe, zorgzame mensen die begrijpen dat BDSM tweerichtingsverkeer is. Ze begrijpen dat dit niet gaat over misbruik, het veroorzaken van onnodige pijn of een manier om gewelddadige fantasieen uit te voeren.
BDSM is een brede fetisj en is natuurlijk niet alleen beperkt tot fysieke handelingen. Er is geen nauwkeurig antwoord waarom mensen zich wenden tot BDSM voor persoonlijke of seksuele voldoening. Verdorie, veel mensen die eraan deelnemen, weten niet eens zeker waarom ze het leuk vinden.
